Wanneer Ada precies bij het Nijmeegs Kamerorkest begon wist ze zelf niet, maar op een foto uit 1969 is te zien dat ze toen in ieder geval deel uitmaakte van de altviolengroep. Een jonge vrouw, die zo’n 50 jaar later nog steeds met veel plezier meespeelde en inmiddels als ‘de moeder van de altviolen’ werd gezien. Met haar zilverwitte haar en gulle lach was ze een niet weg te denken en geliefd lid. Reden voor het orkest om haar na 40 jaar lidmaatschap tot erelid te verheffen.

Altviolisten uit het SON die met Ada hebben gespeeld herinneren zich allemaal nog wel de groepsrepetities. Deze vonden altijd plaats in huize Bloem. In de voorkamer werden meubels opzijgeschoven voor het maken van de spelerskring. Na een kopje koffie of thee met zelfgebakken taart werd er hard gerepeteerd. Maar niet te lang, want er waren nog heerlijke drankjes en hapjes die genuttigd moesten worden! Zelfs nadat Ada was gestopt met het orkest stelde ze haar huis open voor de groepsrepetities waar dankbaar gebruik van werd gemaakt.

De laatste keer dat Ada meespeelde bij het SON was tijdens de jaarwisseling van 2009-2010. Dat jaar ging het orkest op tournee naar China. Ada was al op leeftijd, maar omdat haar twee vioolspelende kinderen Wim en Josien meegingen als begeleiders, kon ze mee. Helaas heeft ze de concerten niet mee kunnen spelen: door een val bij een tempel brak ze haar arm. Dirigent Gijs Leenaars gaf Ada toen de kans om met haar ene arm op de grote trom de openingsmaten van de Radetzkymars te spelen, maar helaas: de Chinese organisatie was hier niet van gecharmeerd. Maar Ada heeft bij de repetitie toch overduidelijk genoten, net als het orkest (zie foto)!

Na de val was voor Ada deelname aan het orkest voorbij. Maar ze bleef trouw bezoeker en betrokken bij het orkest. Twee weken na het najaarsconcert waar ze nog was geweest, overleed ze op 21 november 2017. Een grote delegatie van de altviolen speelde op haar uitvaart.

Ada Bloem, ze blijft een begrip voor velen van ons en zal zeker niet snel worden vergeten!