De Tweede Wereldoorlog ligt steeds langer achter ons. Er zijn inmiddels vele
generaties na de oorlog geboren. Zij zijn in volledige vrijheid opgegroeid, maar 80
jaar vrijheid is niet vanzelfsprekend. Om ons bewust te blijven van de waarde van
vrijheid moeten we vrijheid actief blijven onderhouden en koesteren. Vanuit die
gedachte organiseren het Symfonieorkest Nijmegen, der Städtischer Musikverein
Düsseldorf en het Comité 4 en 5 Mei in Nijmegen dit gemeenschappelijke concert.
Deze samenwerking is mogelijk dankzij de support van van Euregio Rhein Waal.
De Tweede Symfonie van Mahler is voor koor, orkest, sopraan en alt en wordt ook
wel de ‘Auferstehungs-Symphonie” genoemd. “Er is geen straf en beloning’’, schreef
Mahler, “alleen maar een allesoverheersend gevoel van liefde.”
Het is een magistraal werk dat bijna anderhalf uur duurt. De orkestbezetting is groots,
met o.a. extra koper en klokken orgel. Bovendien is er een ‘Fernorchester’, een klein
extra orkest buiten de concertzaal.
Het vijfdelige werk begint met een Totenfeier (Dodenherdenking), een treurmars met
elementen uit het Gregoriaanse Dies Irae en mildere passages die naar het geloof
verwijzen. Het tweede deel schetst geluksmomenten terugdenkend aan een dierbare
overledene. In het derde deel verwerkt Mahler met een soort grimmige humor
liederen uit Des Knaben Wunderhorn. Ook het vierde deel stamt uit Des Knaben
Wunderhorn waarin de altstem de Rode Roos, symbool van Maria, om voorspraak
aanroept. Hierna breekt met het vijfde deel de hel los. Met veel geweld wordt het
einde der tijden geschilderd tot in de verte de bazuin van het laatste oordeel klinkt.
Het koor zet a capella het Auferstehen in. De Symfonie eindigt met een stralende
overwinning op 
de dood met als hoogtepunt het ‘Sterben wird ich um zu leben.’
