26 december 2004 recensie

Warme klanken uit het hoge Noorden

Voor de 35ste keer een kerstconcert geven in de Nijmeegse Sint-Stevenskerk: op zich is het al een prestatie. Begonnen in de kleine Noorderkapel (de kerk zelf was eind jaren zestig nog in restauratie), is het optreden van het Symfonieorkest Nijmegen uitgegroeid tot een culturele gebeurtenis van belang.
Deze tweede kerstdag kiest dit ensemble kiest voor warme klanken uit het hoge Noorden. Nadat organist Joost Langeveld de aanwezigen het wachten heeft veraangenaamd met pronte klanken van het König-orgel gaat het kerstconcert van start met de prachtige romantische muziek uit de Eerste Peer Gynt Suite van Grieg. Het eerste deel Morgenstimmung tovert de uitvaart van koningin Juliana weer in gedachten. Toen een beladen moment in Delft, nu een warm bad voor alle muzikale kerstvierders uit de regio Nijmegen. Klinken de violen in de hoogte nog wat spichtig, in het gevoelig neergezette Ases Tod heeft het orkest zijn draai helemáál gevonden. Tijdens het ingetogen slot kun je een speld horen vallen tot het moment dat een dreumes zich roert.
Op de laatste opzwepende tonen van de Tanz in der Halle des Bergkönigs volgt Pas de Deux van Bernard van Beurden. Een recent werk, dat door Nienke en Joris van Rijn (broer en zus) in perfecte samenwerking met het orkest wordt uitgevoerd.
Wat een spanning wordt hier opgeroepen. De gedreven vertolking van dit fraaie werk ontlokt terecht een klaterend applaus.
Leuk dat ook de blazers zich dit keer apart profileren. Ze doen dat joyeus met de Serenade opus 7 van Strauss. De Karelia Suite van Sibelius vormt tenslotte een pittige finale, waarin Arjan Tien zijn orkest vrijwel overal even synchroon door de ruime akoestiek weet te loodsen.
Concert: Symfonieorkest Nijmegen o.l.v. Arjan Tien m.m.v. Nienke en Joris van Rijn, viool. Gehoord: zondagmiddag in de Sint-Stevenskerk, Nijmegen.

Door MAARTEN-JAN DONGELMANS
De Gelderlander

Share